REGLUR
um málsgögn í einkamálum.

 
1. gr.


    Þegar áfrýjandi afhendir Hæstarétti áfrýjunarstefnu og greinargerð sína skal hann jafnframt skila málsgögnum á skrifstofu réttarins sem eru ágrip framlagðra skjala í héraði. Til málsgagna teljast einungis þau málskjöl og önnur gögn sem áfrýjandi hyggst byggja mál sitt á fyrir Hæstarétti og liggja þegar fyrir, auk skjala sem stefndi reisti mál sitt á í héraði og áfrýjandi má með réttu telja nauðsynleg vegna varna stefnda fyrir réttinum. Í málsgögnum skulu einnig vera endurrit þinghalda í héraði og önnur gögn, sem mælt er fyrir um í reglum þessum.

    Um fjölda eintaka málsgagna, sem skilað er til Hæstaréttar, skal áfrýjandi fara að fyrirsögn skrifstofustjóra réttarins. Afhenda skal stefnda, eða hverjum stefnda ef þeir eru fleiri en einn, eitt eintak málsgagna um leið og þau eru afhent Hæstarétti.

2. gr.

    Áfrýjandi ber ábyrgð á gerð málsgagna og að þau séu í samræmi við þessar reglur. Hann skal hafa samráð við stefnda um gerð þeirra og hvaða skjölum, sem lögð voru fram í héraði, sé ofaukið vegna flutnings málsins fyrir Hæstarétti. Hann skal taka sanngjarnt tillit til sjónarmiða stefnda um hvaða skjöl eigi að vera í málsgögnum.

    Nú greinir aðila á um hverra skjala sé þörf við gerð málsgagna og stefndi telur ástæðu til að þar séu skjöl sem áfrýjandi telur ofaukið og er stefnda þá heimilt að leggja þau fram af sinni hálfu. Í því tilviki ber hann ábyrgð á gerð þeirra málsgagna sem hann skilar.

    Málsaðilum er skylt að gæta þess að ekki séu í málsgögnum, sem þeir afhenda Hæstarétti, skjöl sem engu skipta við úrlausn málsins fyrir réttinum og að þar sé aðeins eitt eintak af hverju skjali.

3. gr.

    Röð skjala í málsgögnum skal vera sem hér segir:

    a.     Efnisskrá, sbr. 4. gr.,
    b.     héraðsdómsstefna og skrá um framlögð gögn við þingfestingu máls í héraði,
    c.     greinargerð stefnda í héraði,
    d.     gagnstefna í héraði og greinargerð í gagnsök ef því er að skipta,
    e.     framlögð skjöl í héraði, að því marki sem áfrýjandi telur, að teknu tilliti til sjónar­miða stefnda, að vera þurfi í málsgögnum. Skjölin                             skulu vera í tímaröð. Ótímasett skjöl skulu vera þar sem þau eiga helst heima miðað við efnislegt samhengi þeirra við önnur skjöl,
    f.      endurrit af bókunum í þingbók í héraði í tímaröð,
    g.     endurrit af framburði málsaðila og vitna fyrir héraðsdómi að því leyti sem þörf er á vegna reksturs málsins fyrir Hæstarétti,
    h.     héraðsdómurinn, sem áfrýjað er,
    i.      áfrýjunarstefna,
    j.      greinargerð áfrýjanda.

4. gr.

    Fremst í málsgögnum skal vera efnisskrá og henni skipað svo:

    Í fyrsta kafla skal geta allra skjala í framlagningarröð í héraði með réttu númeri og með vísan til blaðsíðutals í málsgögnunum. Tilgreina skal þau skjöl, sem lögð voru fram í héraði, en sleppt er í málsgögnum.

    Í öðrum kafla skal greina skjöl í þeirri röð sem þau koma fyrir í málsgögnum, sbr. e. lið 3. gr., og geta blaðsíðutals í málsgögnum.

    Í þriðja kafla skal greina öll þinghöld í málinu í héraði og vísa til síðutals í málsgögnum þar sem endurrit þinghalds er að finna.

    Í fjórða kafla skal geta nýrra skjala, sem lögð eru fyrir Hæstarétt með bókstafs­merkingum þeirra og jafnframt geta síðutals þar sem þau má finna í málsgögnum.

    Í fimmta kafla skal tiltaka nöfn þeirra sem komið hafa fyrir dóm við meðferð málsins í héraði.

    Í sjötta kafla skal vera tímaskrá þar sem tilgreind eru öll meginatriði málsatvika í tíma­röð.

    Í sjöunda kafla skal vera í stuttu máli hlutlæg greining málsins og lýsing ágreiningsefna fyrir Hæstarétti. Hún skal vera stutt og svo glögg sem verða má.

    Ef málsgögn eru í fleiri en einu hefti, skal auk síðutals tilgreina í hvaða bindi þau eru.

    Nú skilar stefndi einnig málsgögnum af sinni hálfu og skal kaflaskipan í efnisskrá hans vera með sama hætti og hér greinir. Þó skal í efnisskrá stefnda einungis geta skjala, sem þar eru tekin upp.

5. gr.

    Málsgögn skulu vera í einu bindi eða fleirum ef þarf. Á kápu skal greina nafn og númer máls og nöfn þeirra sem flytja málið fyrir Hæstarétti. Endurrit og ljósrit skjala skulu vera skýr og vel læsileg og án yfirstrikana eða merkja um þær.

6. gr.

    Nú er hluta skjals, sem lagt var fram í héraði, sleppt og skal þess þá getið sérstaklega í skjalinu þar sem úrfellingin er. Taka skal fram hve mörgum síðum er sleppt.

7. gr.

    Málsgögn skulu vera með síðutali. Ný skjöl fyrir Hæstarétti skulu merkt með bókstöfum og skulu þau þeirra, sem komast í málsgögnin, jafnframt verða síðusett þar á viðeigandi hátt.

8. gr.

    Uppdrættir, ljósmyndir og annað, sem ekki er unnt að hafa í málsgögnum þannig að vel fari, skulu vera í sérstöku bindi eða möppu. Það skal merkt með rómverskum tölum og skal þessara gagna getið þar í málsgögnum, sem þau væru ella.

9. gr.

    Nú er héraðsdómur ómerktur og máli vísað heim í hérað til meðferðar og getur þá málsaðili óskað eftir því að Hæstiréttur varðveiti málsgögn í 12 mánuði. Sé dómi áfrýjað á ný má áfrýjandi við gerð málsgagna láta við það sitja að hafa þar einungis þau gögn, sem bæst hafa við frá fyrri meðferð málsins og skal hann skipa þeim í röð í samræmi við þessar reglur eftir því sem við á. Að öðru leyti má hann nota eldri málsgögn.

10. gr.

    Nú afhendir áfrýjandi eða stefndi málsgögn til Hæstaréttar sem eru í verulegu ósamræmi við reglur þessar og getur þá rétturinn, allt þar til 7 dögum fyrir flutning málsins, mælt fyrir um að bætt skuli úr innan tilgreinds frests. Nú er fyrirmælum um úrbætur ekki sinnt og getur þá Hæstiréttur frestað máli þar til úr hefur verið bætt.


    Reglur þessar eru settar samkvæmt heimild í 4. mgr. 156. gr. og 3. mgr. 159. gr. laga nr. 91/1991 um meðferð einkamála, sbr. 10. og 13. gr. laga nr. 38/1994 og öðlast gildi 1. september 2014. Jafnframt falla úr gildi reglur nr. 463/1994 um málsgögn (ágrip) í einkamálum.

Hæstarétti Íslands, 11. júní 2014.

Markús Sigurbjörnsson.

Þorsteinn A. Jónsson.