REGLUR

um málsgögn í sakamálum.

 
1. gr.

    Þegar ríkissaksóknara hafa borist dómsgerðir samkvæmt 1. mgr. 202. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála, og verjandi hefur verið skipaður, skal ríkissaksóknari í samráði við verjanda útbúa málsgögn. Til þeirra teljast afrit þeirra málskjala og endurrita sem aðilar telja þörf á við úrlausn málsins, eins og áfrýjun er háttað og nánar greinir í reglum þessum.

    Hæstarétti skulu afhent málsgögn í þeim fjölda eintaka, sem rétturinn telur þörf á, svo og dómsgerðir.

    Ríkissaksóknari skal afhenda verjanda ákærða eitt eintak málsgagna, nema verjandinn hafi óskað þess innan þriggja vikna frá skipun að fá tvö eintök.

2. gr.

    Almennt skulu einungis tekin með í málsgögn þau skjöl er lögð voru fram í héraði og þörf er á við flutning og úrlausn málsins fyrir Hæstarétti.

    Nú er dómi einungis áfrýjað um hluta þeirra ákæruliða, sem fjallað var um í héraði, og skulu þá málsgögn aðeins hafa að geyma skjöl um þá liði, sem áfrýjun sæta.

    Þegar dómi er áfrýjað með takmörkuðum hætti, sbr. a. til e. liði 1. mgr. 196. gr. laga nr. 88/2008, skal takmarka málsgögn með hliðsjón af því í hvaða skyni áfrýjað er.

3. gr.

    Nú telur ríkissaksóknari, eins og áfrýjun dóms er háttað, og að höfðu samráði við verjanda, að alls engin þörf sé á að taka í málsgögn tiltekin skjöl, sem lögð voru fram við meðferð máls í héraði, og skulu þau þá ekki vera meðal málsgagna ríkissaksóknara. Fallist verjandi ekki á að þau séu óþörf getur hann útbúið málsgögn af sinni hálfu, sem hafi að geyma þau málskjöl, sem hann telur nauðsynleg vegna flutnings málsins fyrir Hæstarétti og eru ekki meðal málsgagna ríkissaksóknara.

4. gr.

    Fremst í málsgögnum skal vera efnisskrá og skal skipan hennar og einstakra liða vera til samræmis við röðun málsgagna, eins og henni er lýst í 5. gr.

5. gr.

    Málsgögn skulu, ef því er að skipta, geyma endurrit eða ljósrit eftirtalinna gagna í þessari röð, nema sérstakar ástæður mæli með annarri niðurröðun:

A hluti – málsóknargögn.

    1.     Ákæru og önnur gögn, sem varða málsóknina sérstaklega.

B hluti – héraðsdómur og gögn tengd áfrýjun.

    1.     Hinn áfrýjaða dóm ásamt birtingarvottorði og yfirlýsingu dómþola um áfrýjun, ef því er að skipta.
    2.     Áfrýjunarstefnu með áritun um birtingu.
    3.     Bréfaskipti sem lúta að áfrýjun, skipun verjanda og réttargæslumanns, ef því er að skipta, fyrir Hæstarétti.
    4.     Gögn um persónulega hagi ákærða, svo sem sakavottorð og annað sem talið er skipta máli við ákvörðun refsingar.

C hluti – endurrit þinghalda, skýrslur fyrir dómi, dómsuppsaga.

    1.     Endurrit þinghalda í málinu fyrir héraðsdómi þar með talið vegna skýrslna fyrir dómi.
    2.     Tilgreiningu á þeim, sem skýrslu gáfu fyrir héraðsdómi.
    3.     Endurrit vegna dómsuppsögu.

D hluti – rannsóknargögn lögreglu.

    1.     Kæru og önnur gögn tengd henni.
    2.     Önnur gögn vegna rannsóknar og skal þeim skipað saman eftir rannsóknar­tilvikum ef því er að skipta.
    3.     Skýrslur ákærða og vitna hjá lögreglu og samantektir lögreglu á efni þeirra.

E hluti – réttarfarsgögn.

    1.     Úrskurði um gæsluvarðhald á grundvelli 2. mgr. 95. gr. laga nr. 88/2008. Að öðru leyti nægir yfirlit frá Fangelsismálastofnun um gæsluvarðhaldsvist ákærða vegna rannsóknar málsins, nema ríkissaksóknari telji ástæðu til að láta einstaka úrskurði og dóma, ef því er að skipta, fylgja. Alltaf skal geta úrskurða og dóma í efnisskrá samkvæmt 4. gr.

    2.     Aðra úrskurði á rannsóknarstigi. Nægilegt er að listi um úrskurði og ástæður þeirra sé meðal málsgagna, nema ríkissaksóknari telji sérstaka ástæðu til að einstakir úrskurðir og dómar, ef því er að skipta, fylgi. Geta skal úrskurða og dóma í efnisskrá samkvæmt 4. gr.

F hluti – önnur gögn.

    1.     Önnur gögn, svo sem eldri dóma og viðurlagaákvarðanir, sem haft geta þýðingu vegna ákvörðun refsingar.

G hluti – skjöl lögð fram eftir þingfestingu.

    1.     Greinargerð ákærða ef því er að skipta.
    2.     Bókanir, sem kunna að hafa verið lagðar fram.
    3.     Önnur skjöl.

Skjöl innan hluta D, E, F og G skulu raðast eftir því sem unnt er í tímaröð.

6. gr.

    Málsgögn skulu vera í einu bindi eða fleirum ef þarf. Á kápu skal greina nafn og númer máls og nöfn þeirra sem flytja málið fyrir Hæstarétti. Endurrit og ljósrit skjala skulu vera skýr og vel læsileg og án yfirstrikana eða merkja um þær.

7. gr.

    Ef hluta skjals, sem lagt var fram í héraði, er sleppt skal þess getið sérstaklega á við­eigandi stað í skjalinu og þá jafnframt hve mörgum síðum er sleppt.

8. gr.

    Málsgögn skulu vera með síðutali. Ný skjöl fyrir Hæstarétti skulu merkt með bókstöfum og þau þeirra, sem komast í málsgögnin, skulu jafnframt vera síðusett þar á viðeigandi hátt.

9. gr.

    Uppdrættir, ljósmyndir og annað, sem ekki er unnt að hafa í málsgögnum þannig að vel fari, skulu vera í sérstöku bindi eða möppu. Það skal merkt með rómverskum tölum og skal þessara gagna getið þar í málsgögnum, sem þau væru ella.

10. gr.

    Nú er héraðsdómur ómerktur og máli vísað heim í hérað til meðferðar og getur þá ríkissaksóknari óskað eftir því að Hæstiréttur varðveiti málsgögn í 12 mánuði. Sé dómi áfrýjað á ný má ríkissaksóknari við gerð málsgagna láta við það sitja að hafa þar einungis þau gögn, sem bæst hafa við frá fyrri meðferð málsins og skal hann skipa þeim í röð í samræmi við þessar reglur eftir því sem við á. Að öðru leyti er heimilt nota eldri málsgögn.

11. gr.

    Nú afhendir ríkissaksóknari, eða ákærði ef því er að skipta, málsgögn til Hæstaréttar sem eru í verulegu ósamræmi við reglur þessar og getur þá rétturinn, allt þar til 7 dögum fyrir flutning málsins, mælt fyrir um að bætt skuli úr innan tilgreinds frests. Nú er fyrirmælum um úrbætur ekki sinnt og getur þá Hæstiréttur frestað máli þar til úr hefur verið bætt.


Reglur þessar eru settar samkvæmt heimild í 3. mgr. 202. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála og öðlast gildi 1. september 2014. Jafnframt falla úr gildi reglur nr. 462/1994 um málsgögn (ágrip) í opinberum málum.

Hæstarétti Íslands, 11. júní 2014.

Markús Sigurbjörnsson.

Þorsteinn A. Jónsson.